Willen jullie langsgaan bij de liefste 86 jarige die ik ken om te kijken welke zorg gewenst is? Deze vraag kreeg ik van de praktijkondersteuner van de huisarts

Toen ik voor zijn huis stond herinnerde ik me weer dat ik meneer al eens had gezien. Ik was erbij toen zijn vrouw overleed.
Meneer herinnerde mij niet. Hij heeft door dementie steeds meer moeite met dingen herinneren. Gelukkig heeft hij een geweldig steunsyteem om zich heen van familie en buren.

Meneer vertelt vol trots dat hij overal foefjes voor heeft.
Klok kijken lukt niet goed meer, dus schrijven zijn kinderen de dagplanning in de agenda. Elke actie die hij heeft gedaan kruist hij af. Dat ging lang goed, maar nu vergeet hij steeds vaker een kruisje te zetten, waardoor hij regelmatig medicatie dubbel of juist helemaal niet inneemt.

Ook vergeet hij steeds hoe het heet waar hij 2 keer per week naartoe gaat. Elke keer als mensen hem vroegen wat hij zoal doet, kwam hij maar niet op het woord. Ook daar heeft hij een oplossing voor gevonden. Hij heeft het woord op een briefje geschreven en dat briefje heeft hij altijd in zijn borstzak. Als iemand het nu vraagt haalt hij zijn briefje uit de borstzak, vouwt het open en leest voor “dagbesteding”

Met een flinke dosis zelfspot vertelt hij dat hij zo graag naar de gym gaat dat hij er al eens 1,5 dag te vroeg heeft gestaan. De weg naar de gym is een uitdaging. Hij heeft overal herkenningspunten voor zichzelf: bij de 3 paaltjes linksaf, bij het bankje naar rechts enz. Dat gaat goed, tot hij afgeleid wordt. Als hij dan even een andere kant opkijkt en daarna weer vooruit dan is hij het soms zomaar kwijt. Laats gebeurde dat nog. Gelukkig was er een lieve jongedame die het merkte, hem aansprak en gearmd naar de gym bracht.
Meneer voelt zich verder gezond en het allerbelangrijkste voor hem is dat hij kan blijven lopen, zodat hij zelf op pad kan blijven gaan.

Ik vind het fantastisch om te zien hoe meneer en familie denken in mogelijkheden en ‘JA’ zeggen tegen alles wat zich aandient. Kijken naar wat nog wel kan en hoe ervoor gezorgd kan worden dat meneer nog zolang mogelijk zelfstandig kan wonen en zijn leven kan leiden zoals voorheen.

We kwamen tot de conclusie dat meneer op dit moment vooral hulp nodig heeft bij medicatie-inname. Er is alleen één probleem. Meneer heeft zo’n druk leven dat hij helemaal geen tijd heeft om op ons te wachten elke dag! En dus besluiten we een Medido in te zetten. Een medicijndispenser die op gezette tijden de medicatie ‘uitspuugt’, waarna er een alarm gaat. Neemt meneer de medicatie niet in, worden wij als wijkverpleging ingeseind om alsnog te assisteren. Zo kan meneer zo lang mogelijk zijn eigen leven blijven leiden, zonder daarbij afhankelijk te zijn van ons. Dat is wat we voor alle ouderen willen! Zolang mogelijk, zelfstandig thuis wonen met behoud van eigen regie.

En POH had gelijk, het is echt de liefste 86 jarige!