Kijken vanuit een JA-mindset zorgt voor blije mensen

Het leek wel een aflevering van het Sinterklaasjournaal. De lege dozen, ingepakt in vrolijk Sinterklaaspapier, die we her en der op de afdeling als decoratie hadden neergelegd, verdwenen bij bosjes. Eerst viel het niet zo op, maar toen er steeds meer ‘pakjes’ verdwenen begonnen we elkaar toch een beetje aan te kijken. Wat was hier aan de hand? En waar is Dieuwertje Blok als je haar nodig hebt!

Al snel was de dader gevonden. Mevrouw van D., die nog niet zo heel lang bij ons woonde. Op een ochtend vertrouwde ze me fluisterend toe: “Ik heb alles al in huis gehaald, kijk maar”, terwijl ze de sprei van haar bed optilde. Daar lagen alle pakjes. Als buit verstopt onder het bed.

We besloten mevrouw van D. te laten in haar voorbereidingen voor het Sinterklaasfeest. Soms haalde de nachtdienst wat pakjes terug, zodat mevrouw ze de volgende dag weer kon gaan shoppen voor pakjesavond. We keken waar ze graag ‘winkelde’ en welke dozen en verpakkingen haar voorkeur hadden. Die legden we dan speciaal op haar favoriete plekken.

Na het Sinterklaasfeest bleven we dit doen, maar nu met dingen die haar aanspraken. Haar verzameldrang was groot, en om haar daarin tegemoet te komen legden we op haar loopje spullen die voor haar niet te weerstaan waren. Knuffels, kaarten met poezen erop, kralen of lintjes met glinster erin.

We benaderden haar verzameldrang met een JA-mindset. In plaats van terugpakken, afpakken, corrigeren (‘dat is toch niet van u, mevrouw van D’) gingen we mee in haar behoefte. Zij blij, wij blij. Want je kon mevrouw niet blijer zien als ze net weer een schat gevonden had en die mee kon nemen naar huis.

Het kijken naar zorg vanuit een JA-mindset leren we je graag in onze training Zeg JA bij dementie.

Soms denken mensen dat ze al vanuit de JA-mindset werken, maar is dat ook zo?